Καφές και σκέψεις

Ο γράφων είναι ένας από αυτούς που θεωρούσε λανθασμένα πως οι Έλληνες είμαστε πρώτοι στην κατανάλωση καφέ.
Έπεσα από τα σύννεφα όταν έμαθα πως οι Σουηδοί, οι Δανοί ή και οι Φινλανδοί καταναλώνουν πολύ περισσότερο καφέ από εμάς. Παρατηρώντας λίγο περισσότερο τις συνήθειες των υπολοίπων Ευρωπαίων  και συζητώντας μαζί τους διαπίστωσα πως όχι μόνο πίνουν πολύ περισσότερο καφέ από εμάς αλλά τον καταναλώνουν και γρήγορα. Ο καφές για αυτούς είναι ένα ρόφημα για να τους τονώσει πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την εργασία τους.
Αντιθέτως για εμάς ο καφές είναι ιεροτελεστία. Τον πίνουμε σιγά σιγά και καθόμαστε με τις ώρες σε ένα μαγαζί.
Είναι όμως φυσιολογικό να πίνουμε κάτι που προκαλεί διέγερση και να παραμένουμε στην ίδια θέση ατάραχοι επι ώρες; Και τα ερωτήματα γεννώνται..

• Μήπως απολαμβάνουμε η ζωή περισσότερο απο τους Ευρωπαίους;
• Μήπως είμαστε τεμπέληδες;
• Μας έχουν απομείνει αντανακλαστικά;
• Βρισκόμαστε σε κώμα;
• Μήπως από κάτι τέτοιες λεπτομέρειες μπορείς να καταλάβεις πόσο ηλίθιος είναι ένας λαός;

Και σε τελική ανάλυση αν για να «αράξουμε» πίνουμε κάτι που περιέχει καφεΐνη τότε για να βρεθούμε σε ετοιμότητα τι κάνουμε;
Λογικά θα πρέπει να καταναλώνουμε Lexotanil ή κάποιο άλλο φάρμακο του είδους. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο..
Λέτε κατά τη διάρκεια των πυρκαγιών όταν ήθελαν να ξεκουραστούν να έπιναν φραπέ και κατά τη διάρκεια της κατάσβεσης να έπαιρναν ηρεμιστικά;
Και ακόμα ο γράφων προσπαθεί να καταλάβει αν το κείμενο γράφτηκε για σατυρικούς λόγους ή σοβαρολογούσε…